Jak mała, pro-Trumpowska amerykańska gmina z chęcią przestawiła swoją gospodarkę na zielone tory – model Morris

Mimo silnych konserwatywnych przekonań i wyraźnego poparcia dla Donalda Trumpa, mieszkańcy niewielkiego miasta Morris w stanie Minnesota zaskakująco przekształcili swoją lokalną gospodarkę, stając się wzorem zrównoważonego rozwoju. „Model Morris”, oparty na partnerstwie między miastem, lokalnym uniwersytetem i społecznością rolniczą, pokazuje, że dążenie do oszczędności i efektywności energetycznej może łączyć się z ekologicznymi inicjatywami, przełamując bariery polityczne. Ten innowacyjny model udowadnia, że dążenie do samowystarczalności i zrównoważonego rozwoju jest możliwe nawet w miejscach, gdzie tradycyjnie takie zmiany byłyby mało prawdopodobne.

Co to jest Model Morris?

Model Morris to innowacyjna inicjatywa społeczna wywodząca się z miasta Morris w stanie Minnesota. Model ten kładzie nacisk na oszczędzanie energii, czystą energię, budowanie odporności społeczności, wymianę kulturalną, ze szczegółowymi celami w zakresie czystej i wydajnej energii, transportu, recyklingu odpadów i redukcji ich ilości oraz edukacji.

Rys szczególny

Mimo że Morris jest konserwatywną społecznością preriową w wiejskiej gminie, która w wyborach prezydenckich w 2020 r. zdecydowanie faworyzowała Donalda Trumpa (kandydata nieprzychylnego polityce klimatycznej), to poczynione zostały tam niezwykłe postępy w zakresie zrównoważonego rozwoju i odnawialnych źródeł energii oraz efektywności energetycznej dzięki skutecznej komunikacji i inicjatywom łączącym korzyści gospodarcze i środowiskowe. Model Morris to partnerstwo władz miasta z lokalna instytucja akademicka – Uniwersytet Minnesota Morris.

Kluczowe cele i obszary zainteresowania

Model Morris odnosi się do kilku obszarów:

1. Czysta i wydajna energia
2. Transport
3. Redukcja odpadów i recykling
4. Edukacja
   

Ekonomiczna motywacja do działań na rzecz ochrony środowiska

Dla mieszkańców miasteczka Morris priorytetem są kwestie następujące: samowystarczalność obszarów wiejskich, koszty energii i paliwa, oszczędności oraz eliminacja nieefektywności i marnotrawstwa. Troy Goodnough, dyrektor ds. zrównoważonego rozwoju na Uniwersytecie Minnesota Morris, skierował te obawy na budowanie partnerstw, które przekształciły Morris w jedno z najbardziej zrównoważonych miasteczek rolniczych w Ameryce. Podejście skupia się na wykazaniu, że cenione przez rolników cele w zakresie oszczędności kosztów mogą prowadzić do wyborów korzystnych również dla środowiska.

Główne inicjatywy i osiągnięcia

 Redukcja odpadów i recykling

Inicjatywa kompostowania: w 2012 r. studenci lokalnego uniwersytetu rozpoczęli zarobkowe kompostowanie. Akcja szybko rozszerzyła się poza kampus i przyjmowała zlecenia na terenie całej gminy. Udana operacja została ostatecznie przekazana gminie Stevens, pomagając rolnikom przekształcić odpady w dochodowe zasoby.

Oszczędzanie energii

Konwersja LED: W obliczu wysokich rachunków za prąd władze miasta – za przykładem władz kampusu uniwersyteckiego – zamieniły stare oświetlenie na nowoczesne diody LED. Konwersja, ułatwiona dzięki wykorzystaniu funduszy Departamentu Energii, pozwoliła miastu zaoszczędzić 80 000 dolarów rocznie, co jest dla małego miasteczka znacznym zyskiem.

Czysta energia

Energia wiatrowa: Inspiracją dla działań w zakresie energii odnawialnej była wizyta działaczy z Morris w mieście Saerbeck w Niemczech. Saerbeck uzyskało niezależność energetyczną dzięki farmom słonecznym i wiatrowym i biogazowniom, i które sprzedaje z korzyścią finansowa niewykorzystane nadwyżki energii do sieci. Rolnicy z Morris zdecydowali się podążyć ta sama droga. Nie tylko w Morris postawiono elektrownie wiatrowe, ale zainicjowano projekt pilotażowy wykorzystujący energię wiatrową do produkcji nawozu amoniakalnego niezawierającego paliw kopalnych. Eksperymentalna fabryka, której otwarcie zaplanowano na wrzesień 2024, będzie codziennie produkować jedną tonę zielonego amoniaku, zapewniając rolnikom lokalne i niedrogie źródło nawozów.

Wielopoziomowe partnerstwo

Model Morris kładzie nacisk na wzmacnianie partnerstw pomiędzy miastem, okręgiem szkolnym, gmina Stevens i Uniwersytetem Minnesota Morris. Uczestnicy Morris Model udostępniają swoje dane i plany innym społecznościom zainteresowanym podobnymi działaniami na rzecz zrównoważonego rozwoju, a studenci uniwersytetów odgrywają kluczową rolę w uruchamianiu i rozwijaniu projektów dotyczących zrównoważonego rozwoju.

Cele miasta Morris

Do 2018 roku Morris Model zainicjował ponad 100 projektów w ww. obszarach. Miasto przyjęło też następujące cele: 

-  zakończenie składowania odpadów (landfilling) do 2025 roku.

-  pokrycie zapotrzebowania energetycznego gminy z OZE na poziomie 80% do 2030 roku

-  zmniejszenie zużycia energii w gminie o 30% do 2030 roku.

Wniosek

Model Morris pokazuje, jak motywacje ekonomiczne mogą pokrywać się ze zrównoważonym rozwojem i ochrona środowiska, zdobywając poparcie ponad podziałami politycznymi. Koncentrując się na inicjatywach redukujących koszty model Morris stworzył odporną i zrównoważoną społeczność, którą inni mogą naśladować. Model podkreśla potencjał lokalnej niezależności i odporności gospodarczej dzięki innowacyjnemu i opartemu na współpracy podejściu do zrównoważonego rozwoju.

Źródła: [1] [2] [3]